Τι να κάνετε εάν η ποιότητα των ρυθμιστών αφρισμού PVC είναι κακή;

Κατά τη διαδικασία αφρισμού των υλικών, το αέριο που αποσυντίθεται από τον παράγοντα αφρισμού σχηματίζει φυσαλίδες στο τήγμα. Υπάρχει μια τάση μικρών φυσαλίδων να επεκτείνονται προς μεγαλύτερες φυσαλίδες σε αυτές τις φυσαλίδες. Το μέγεθος και η ποσότητα των φυσαλίδων δεν σχετίζονται μόνο με την ποσότητα του αφριστικού παράγοντα που προστίθεται, αλλά και με την αντοχή του τήγματος πολυμερούς. Εάν η ένταση είναι πολύ χαμηλή, το αέριο μπορεί εύκολα να διαφύγει κατά τη διάχυση στην επιφάνεια του τήγματος και μικρές φυσαλίδες συγχωνεύονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μεγάλες φυσαλίδες. Οι μακριές μοριακές αλυσίδες των ρυθμιστών αφρισμού μπλέκονται και προσκολλώνται στις μοριακές αλυσίδες του PVC, σχηματίζοντας μια συγκεκριμένη δομή δικτύου. Αφενός, προάγει την πλαστικοποίηση του υλικού και, αφετέρου, βελτιώνει την αντοχή του τήγματος PVC, έτσι ώστε το τοίχωμα της κυψέλης αφρού να μπορεί να αντέξει την πίεση του αερίου μέσα στην κυψέλη αφρού κατά τη διαδικασία αφρισμού, ώστε να μην σπάσει λόγω ανεπαρκούς αντοχής. Οι ρυθμιστές αφρού μπορούν να κάνουν τους πόρους του προϊόντος μικρότερους και περισσότερους, με πιο ομοιόμορφη και λογική δομή πόρων, μειώνοντας σημαντικά την πυκνότητα του σώματος αφρού. Η κακή ποιότητα ή η ανεπαρκής δοσολογία των ρυθμιστών αφρισμού μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή αντοχή του αφρού, με αποτέλεσμα να σκάνε ή να δημιουργούνται φυσαλίδες χορδών.

Το μοριακό βάρος και το ιξώδες των ρυθμιστών αφρισμού που παράγονται από διαφορετικούς κατασκευαστές ποικίλλουν πολύ. Όταν τα προϊόντα αφρισμού σπάνε ή δημιουργούνται φυσαλίδες και άλλες μέθοδοι είναι αναποτελεσματικές, η αντικατάσταση του ρυθμιστή αφρισμού ή η κατάλληλη αύξηση της δόσης μπορεί συχνά να έχει σημαντικά αποτελέσματα. Ωστόσο, η προσθήκη ή η αντικατάσταση ρυθμιστών αφρισμού με υψηλότερα μοριακά βάρη μπορεί να αυξήσει την πυκνότητα του προϊόντος λόγω υπερβολικού ιξώδους, το οποίο εμποδίζει τη διαστολή των φυσαλίδων στο τήγμα. Και λόγω του υψηλού ιξώδους του τήγματος, η ρευστότητα θα επιδεινωθεί, με αποτέλεσμα την ανομοιόμορφη εκκένωση του καλουπιού, επηρεάζοντας την επιπεδότητα της επιφάνειας της πλάκας και ακόμη και τον σύντομο χρόνο παραγωγής, οδηγώντας σε αστοχία της πάστας καλουπιού, ειδικά όταν παράγονται πλάκες με πάχος λιγότερο από 10 mm.